Bir kız vardı
On dokuz yaşındaydıAdı Fatma
Hep gülen gözleri vardı
gece karanlığı simsiyah saçları
Kızılı sevdiğim için
Hep kızıl olmasını istediğim siyah saçları
beni sevmesini istediğim
Fakat hiç sevdiremediğim bir kız
Beni hiç kırmazdı, bana hiç kızmazdı
Öylesine güzel, öylesine güzel'diki
Sevmeye kıyamayacağım kadar
Bakardı bana uzun uzun
Bak Orhan derdi umudu kes
Ben evliyim
Gülerdim ona hemde kahkahayla
Kiminle derdim yoksa şu ünlü aktör'lemi
Yine gülerdi hiç bir şey söylemezdi
Sadece gülerdi
Sanki bana meydan okur gibi
Fakat onu hiç anlamamışım
Meğer doğruyu söylermiş
Evet evliymiş
Ama kağıt üzerinde değil
Kalpten evliymiş, çok seviyormuş
Ben onu hiç anayamadım
Çünkü onun gibi hiç sevmedim
Bir kız vardı. Adı Fatma
